Siarka, podobnie jak azot, magnez, fosfor, potas i wapń należy do składników pokarmowych roślin. W przypadku niedoborów siarki rośliny nie mogą i nie potrafią poprawnie funkcjonować, a objawy deficytu tego pierwiastka przypominają objawy braku azotu. Siarka pomaga roślinom przyswoić azot z gleby.

Zakwaszanie gleby siarką: Skuteczną metodą zakwaszenia gleby jest wysiew siarki pylistej, lub granulowanej. Siarka działa wolno i do pełnej skuteczności wymaga odpowiedniej ilości czasu. Przy małych dawkach wysianych jesienią możemy uprawiać rośliny już wiosną, ale gdy musimy użyć maksymalnych dawek siarki (2,5-3,5 kg./10m2) to niestety z uprawą musimy poczekać minimum rok. Siarkę możemy stosować także po posadzeniu roślin, lecz jednorazowa dawka nie powinna wtedy przekraczać (50-100 g/10m2)  powierzchni.

Gazowanie siarką szklarni i tuneli foliowych (dezynfekcja szklarni):
Dezynfekcję szklarni i tuneli foliowych, przeprowadza się bezpośrednio po zakończeniu wegetacji roślin, przed likwidacją uprawy poprzez gazowanie dwutlenkiem siarki. Siarkę mieszamy np. z nadmanganianem potasu, lub saletrą potasową, wykładamy na metalowych blachach (tacach), rozkładamy równomiernie w kilku miejscach szklarni, lub tunelu i całość zapalamy, rozpoczynając od miejsc położonych najdalej od drzwi wejściowych. Po spaleniu, po upływie około 24 godzin, obiekt należy dokładnie przewietrzyć, a resztki roślinne usunąć. Średnia dawka: 15g/m3 pomieszczenia.
Na 100 m2 zużywa się około 2 kg siarki i 40 g nadmanganianu potasu. Zamiast nadmanganianu potasu, możemy użyć około 100 g saletry potasowej. Dodatki te ułatwiają spalanie siarki. Dezynfekcję poprzez spalanie siarki należy wykonać w temperaturze około 20 0C (wyższej niż 10 0C). Przed zapaleniem siarki należy pozamykać drzwi i dokładnie uszczelnić wszystkie wywietrzniki, aby dwutlenek siarki, który jest szkodliwy dla roślin, nie dostał się do sąsiadujących szklarni.
Zaletą odkażania za pomocą siarki jest łatwość przeprowadzenia zabiegu (wystarczy kilka niepalnych głębokich naczyń, siarka oraz rozpałka, np. odrobina denaturatu, czy wspomniane wyżej nadmanganian lub saletra), a także skuteczne zwalczanie szkodników, w tym również przędziorków. Zabieg dezynfekcji siarką powtarzamy co najmniej raz do roku. Jeżeli zabieg ten nie został wykonany tuż po zakończeniu wegetacji dopuszcza się możliwości jego wykonania przed rozpoczęciem prac wiosennych.

Uwaga! Opary powstające przy spalaniu siarki (dwutlenek siarki) są silnie trujące, stąd nie należy przebywać na terenie obiektu podczas dezynfekcji.
Aby utrzymać czystość biologiczną uprawy w celu dezynfekcji obuwia, należy przed wejściem do szklani umieścić matę nasączoną wodnym roztworem nadmanganianu potasu, lub siarczanem wapnia.